Het begin
Er was een tijd dat de dood de mensheid nog niet had bereikt en de mensen in het bos leefden, hun koning heette Ruwá. Ze zorgden voor hun voedsel door te jagen, hiervoor hadden ze een speciale techniek, er was een kleine hut in het midden van het bos waar het opperhoofd met zijn vrouw wachtte tot het wild verscheen, de mensen maakten een grote cirkel rond de hut en kwamen naar binnen gerend slaand op het gebladerte en dreven zo de dieren naar het midden waar hun leider wachtte op de prooi. Op een mooie dag waren ze op jacht en zoals altijd wachtte Ruwá in de hut op het wild met zijn pijl en boog klaar om te schieten. Het eerste dier dat de hut passeerde was een lokale hoendersoort, een van de favoriete gerechten van het opperhoofd. Zijn vrouw ging snel naar buiten om de vogel op te rapen en naar binnen te brengen. Toen ze de hut binnenkwam schrok ze, daar lag haar man bewusteloos schijnbaar dood op de grond, ze was doodsbang en schreeuwde om hulp, al snel verschenen er enkele stamleden en zij droegen hem naar hun Shuho, zoals ze hun grote malocas (lange huizen) noemen, waar ze allemaal samenwoonden. Na een tijdje kwam Ruwá langs en de mensen waren opgelucht. Ruwá vroeg wat er gebeurd was en informeerde snel daarna naar het gevogelte dat hij had geschoten, "Wat is er met het eten gebeurd? Ik heb honger," zei hij, en de mensen lachten opgelucht. "Snel, snel riep zijn vrouw, ga onze geliefde leider zijn maaltijd klaarmaken".
Toen het eten kwam nam Ruwá de eerste hap en viel weer, deze keer was hij echt dood. De mensen waren verbaasd en konden het niet geloven en ze huilden.
De mannen kwamen bij elkaar en begonnen te praten over wat ze met hun leider zijn lijk moesten doen, de een zei laten we het naar buiten brengen, de ander zei laten we het verbranden. "Laten we het in het meer gooien" stelde een ander voor, en toen zei de Pajé, de medicijnman, laten we hem hier in het midden van ons grote huis begraven en dat deden ze en het leven ging verder. Na verloop van tijd gebeurde er iets vreemds, verschillende planten begonnen uit te lopen over bepaalde delen van zijn lichaam.
Er groeide een liaan en ze noemden het Uni, wat iets nieuws betekent, iets dat nog niet eerder bekend was. Op andere plaatsen staat het bekend als Ayahuasca, maar de Yawanawa en de meeste andere stammen van de pano-wortel in de regio noemen het Uni. Op een ander deel van zijn lichaam groeide Chili, een plant die men vroeger gebruikte voor duistere magische doeleinden. En toen verscheen er een bladerige plant en ze vroegen zich af wat ze ermee moesten doen en hun wijze Pajé vertelde hen om het te drogen en dan een bamboe- of bottenpijp te nemen en het in hun neus te blazen en ze noemden het Rumã of Rumé. De meeste mensen kennen het als Rapé of Heilige Snuif. En zo kwamen de magische geneeskrachtige planten op aarde en begonnen de mensen te helpen om hun bewustzijn te verhogen en zichzelf en anderen te genezen. zichzelf en anderen te genezen.
Dit is de Yawanawá-legende over de oorsprong van hun heilige planten en Ruwa is hun aartsvader uit de oudste tijden. Dit is de oorsprong van Rapé, een van hun meest heilige medicijnen.
Chief Biraci legde me uit dat de heilige Tabaco een plant is die niet kan worden gebruikt om kwaad of zwarte magie te bedrijven; het kan alleen worden gebruikt voor genezing, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Ayahuasca dat voor beide kanten kan worden gebruikt. Dit betekent niet dat Tabaco en Rapé niet slecht voor je kunnen zijn bij verkeerd of overmatig gebruik, het betekent alleen dat je het niet kunt gebruiken om anderen kwaad te doen.
Hun oude Pajé zei altijd dat wanneer je Rapé neemt, je een spiritueel werk opent, net als wanneer je Ayahuasca drinkt, maar dan minder sterk en anders natuurlijk, maar je krijgt toegang, of kunt toegang krijgen, tot een hogere geestestoestand en daarmee tot de spirituele dimensie. Daarom is het altijd goed om Rapé geconcentreerd in te nemen, zittend, rustig en in een goede omgeving waar je geen negatieve energie uit je omgeving absorbeert.
De mensen in het bos nemen hun Rumã voor verschillende doeleinden, maar als er iets is om over na te denken of als er een antwoord nodig is, is het eerste wat je moet doen Rapé, je concentreren op de kwestie, de intentie uitspreken, de kracht en de geest vragen om opheldering en het medicijn in concentratie innemen om helderheid te krijgen over de kwestie die aan de orde is. Als je heel rustig bent, kun je voelen of de tintelende sensatie die je voelt sterker is aan de rechter- of linkerkant van je lichaam en dit kun je gebruiken om je antwoord te weten, rechts is ja en links is nee.
Als je Rapé rustig inneemt, is het een goed hulpmiddel bij meditatie, het opent je en maakt je gevoeliger voor je omgeving.
Het kan ook gebruikt worden om een situatie te helen of op te ruimen, van jezelf of, als de persoon weet hoe het moet, van anderen. In concentratie kan het energieveld dat gecreëerd wordt gestuurd worden naar waar je intentie ook gaat. Hiervoor is een heldere geest nodig die vrij is van verwarring en een gerichte wilskracht om de energie met een zekere directheid als een goed geschoten pijl naar zijn doel te brengen.
Vroeger namen alleen de medicijnmannen de medicijnen zoals Ayahuasca, als je op zoek ging naar genezing gaven ze je niet het medicijn om in te nemen maar de Sjamaan dronk en dan zou hij je in zijn visioen ofwel genezen ofwel de oorzaak van je ziekte zoeken en het medicijn om je te genezen.
Op een lichtere toon wordt Rapé gebruikt om een band op te bouwen met vrienden en familie, 's middags na een goede dag werken, praten over de dag, over het leven, grapjes maken, kijken naar de zonsondergang boven het bos en je Rumã, je Snuff inwijden, maar altijd met kalmte, met respect voor het medicijn, een beetje stilte en een positieve houding.
